Βιώσιμη γαστρονομία και παράδοση
H 18η Ιουνίου έχει οριστεί από την διεθνή κοινότητα ως Ημέρα Βιώσιμης Γαστρονομίας. Σκοπός του εορτασμού είναι να υπογραμμίσει τον σημαντικό ρόλο της βιώσιμης γαστρονομίας στην επίτευξη των στόχων της αειφόρου ανάπτυξης
Bιώσιμη ή αειφόρος ανάπτυξη είναι εκείνη που ανταποκρίνεται στις ανάγκες του ανθρώπου στο παρόν, αλλά δεν υποθηκεύει τις δυνατότητες των μελλοντικών γενεών να ικανοποιήσουν τις δικές τους ανάγκες.
Οι διατροφικές μας συνήθειες, δεν επηρεάζουν μόνο την υγεία μας αλλά και την υγεία του πλανήτη. Όλη η φύση, και τα προβλήματα προστασίας της, βρίσκονται στο πιάτο μας! Η απώλεια βιοποικιλότητας και η κλιματική αλλαγή πρώτα από όλα! Κι ενώ η διατροφή ευθύνεται για το 30% περίπου των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου, το 1/3 της τροφής πετιέται!
Παράδοση και βιωσιμότητα είναι δυο έννοιες άρρηκτα συνυφασμένες.
Ο τρόπος με τον οποίο εξασφάλισε ο άνθρωπος την επιβίωση του στο παρελθόν σεβόμενος τη φύση κι όλα όσα αυτή του πρόσφερε στην καθημερινότητά του μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα για το παρόν και το μέλλον. Ο σύγχρονος άνθρωπος μπορεί να «ξαναδιαβάσει» τον λαϊκό πολιτισμό και να προβάλει μελλοντικά τις υποθήκες αειφορίας έτσι όπως αυτές κληροδοτήθηκαν από τις προηγούμενες γενιές
Η παραδοσιακή διατροφή ήταν και είναι ένα σύστημα διατροφής βιώσιμο, με στοιχεία που σήμερα είναι αναγκαία για το μέλλον του πλανήτη μας.
Τοπική Παραγωγή και Κατανάλωση: Στην παράδοση η διατροφή βασίζεται σε τοπικά παραγόμενα τρόφιμα, μειώνοντας την ανάγκη για μεταφορά τροφίμων από μεγάλες αποστάσεις. Αυτό μειώνει το αποτύπωμα άνθρακα που σχετίζεται με τη μεταφορά του τροφίμου
Βιοποικιλότητα: Η παραδοσιακή γεωργία και διατροφή προάγουν τη χρήση και την προστασία της τοπικής βιοποικιλότητας. Καλλιεργούνται τοπικές ποικιλίες φυτών και ζώων, διατηρώντας τη γενετική ποικιλότητα και ανθεκτικότητα των καλλιεργειών και της κτηνοτροφίας.
Περιβαλλοντικά Φιλικές Πρακτικές: Οι παραδοσιακές γεωργικές πρακτικές συνήθως περιλαμβάνουν μεθόδους φιλικές προς το περιβάλλον, όπως η εναλλαγή καλλιεργειών, η φυσική λίπανση και η χρήση βιολογικών παρασιτοκτόνων. Αυτές οι πρακτικές μειώνουν τη χρήση χημικών ουσιών και την υποβάθμιση του εδάφους.
Εποχικότητα: Η παραδοσιακή διατροφή ακολουθεί την εποχικότητα των τροφίμων, καταναλώνοντας φρέσκα προϊόντα όταν είναι στη φυσική τους εποχή. Αυτό μειώνει την ανάγκη για θερμοκήπια και αποθήκευση, εξοικονομώντας ενέργεια και πόρους.
Προώθηση Υγιεινής Διατροφής: Η παραδοσιακή διατροφή είναι ισορροπημένη και πλούσια σε θρεπτικά συστατικά. Η προώθηση της παραδοσιακής διατροφής μπορεί να συμβάλει στη βελτίωση της υγείας και της ευεξίας των ανθρώπων.
Κοινωνική και Οικονομική Βιωσιμότητα: Η υποστήριξη της παραδοσιακής διατροφής μπορεί να ενισχύσει τις τοπικές οικονομίες και να διατηρήσει τις πολιτισμικές παραδόσεις. Οι τοπικές αγορές και τα παραδοσιακά προϊόντα μπορούν να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας και να ενισχύσουν την κοινωνική συνοχή.
Μείωση Σπατάλης Τροφίμων: Οι παραδοσιακές διατροφικές συνήθειες συχνά περιλαμβάνουν την πλήρη αξιοποίηση των τροφίμων, μειώνοντας τη σπατάλη. Για παράδειγμα, τα παραδοσιακά φαγητά μπορεί να χρησιμοποιούν μέρη των φυτών και των ζώων που συνήθως απορρίπτονται στη σύγχρονη διατροφή.
Υποστήριξη Τοπικών Κοινοτήτων και Παραδόσεων: Διατήρηση και προώθηση των τοπικών γαστρονομικών παραδόσεων και πρακτικών, ενισχύοντας την πολιτιστική κληρονομιά και την κοινωνική συνοχή.
Μουρατίδου Κυριακή
Διατροφολόγος, Bιολόγος MSc
